مسجد الزهرا احمد‌آباد مشهد

نبی صلّی الله علیه و آله همینطور برای جدید مسلمانها ـ که طبعاً مسجد الزهرا احمد‌آباد مشهد به آموزشهایی ویژه نیاز داشتند ـ جلساتی مستقل تشکیل می دادند. گاه در حضور آن حضرت مراسم مسابقه شعر و سخنرانی برپا می‌شد و فرستاده صلّی الله علیه و آله جوایز برترین را به آن ها اهدا می فرمود.

فعالیتهای آموزشی مسجد رسول در غیاب آن حضرت و وقتی که وی در جناح های نزاع حضور می یافتند، تعطیل نمیشد؛ بلکه اشخاصی زیرا عبدالله بن امّ مکتوم و عبدالله بن رواحه، اداره کارها مسجد را بر تشریفات شمس عهده می گرفتند. جلسات آموزشی نیز با عدم وجود آن حضرت ادامه می یافت؛ چون مدرس و مدرّس کلاسهای آموزشی مسجد النّبی فقط رسول ـ صلّی الله علیه و آله ـ عدم وجود. اشخاص دیگری نیز که از صلاحیت های علمی موردنیاز منتفع بودند، اداره این جلسات را بر عهده داشتند.

عبدالله بن رواحه که یک رخ علمی بود، جلسات مرتبط با توحید و معاد و مسائل اعتقادی را اداره می‌کرد. فرستاده ـ صلّی الله علیه و آله ـ حتّی در هنگام حضور، گاه در اینگونه مجالسی کمپانی می نمود و تحت عنوان مستمع و تماشاگر، بیان کرد و شنودهای علمی را نظاره می‌کرد. آن حضرت درباره اینگونه مجالس می فرمود: «نادر نشستن در اینگونه مجالسی را بر نشستن در جلسات دعا و نیایش ـ که در کناره ای دیگر مسجد برپا بود ـ ترجیح می دهم؛ چون اینجانب برای فراگیری و یاددادن عموم، به پیامبری مبعوث گردیده ام.»

امیرالمؤمنین علیه السّلام نیز گاه در حالی که یک پلّه تحت خیس از رده فرستاده صلّی الله علیه و آله می جلسه، بر منبر برای عموم حرف می ذکر کرد. نبی صلّی الله علیه و آله عملکرد می نمود تا دامنه این تلاشهای آموزشی به دیگر مساجد نیز شیوع نماید. بر محور شواهد تاریخی، مسجد قبا نیز دارنده پر نمک و نشاط علمی و عمل های فرهنگی بوده میباشد. به جهت وضعیت خاصّ سیاسی، حضور علمی امام باقر و امام درست گو ـ علیهم السّلام ـ در مسجد النّبی نسبت به دیگر امامان رشدی فزاینده یافت. شاگردان آن دو امام بزرگوار همانند: ابان بن تغلب، مُعاذ بن مسلم، حمران بن اعین و زرارة بن اعین نیز دارنده جلسات علمی بودند.

اینها همگی به ما می فهماند که مسجد برای مدام مقام فراگیری و آموزش معارف اسلامی میباشد.